MOK
 MOK
 szukaj
 menu
 newsletter
 wizyty
ogółem:2194936
dzisiaj:163
wczoraj:346
 polecamy
 Korespondencja Sztuk wg Zbigniewa Barana
Wstęp / Zbigniew Baran
Program "Korespondencja sztuk" jest realizowany od pięciu lat. Zanim zakorzenił się na dobre w Miejskim Ośrodku Kultury w Nowym Targu miał swoją historię w Stowarzyszeniu Willa Decjusza w Krakowie i w Piwnicy Artystycznej Wandy Warskiej i Andrzeja Kurylewicza w Warszawie. Kontynuujemy więc program, który w Nowym Targu od trzech lat posiada swój własny kształt organizacyjny i artystyczny. Fundacja im. Stefana Batorego skłoniła mnie do tego lokalnego eksperymentu, w myśl naczelnych haseł Fundacji "społeczeństwa otwartego", "społeczeństwa bez barier". W tym bowiem co staramy się w Nowym Targu proponować, nie chodzi tylko o wykazywanie inspirujących związków w kulturze i cywilizacji, o poszukiwanie syntezy w ciągle zmieniającym się współczesnym świecie, ale również próbę budowy wokół programu otwartej wspólnoty kulturowej, która jest zdolna żywo odbierać i przyswajać uniwersalne idee.

Zamieszczone w katalogu teksty są reprezentatywnym świadectwem cyklu "Korespondencja sztuk" - poprzez dobór tematów i autorów. Czytelnik znajdzie w nim zbliżenia i powinowactwa sztuk z perspektywy: filozofii, teologii, historii literatury i sztuki, muzyki, czy urbanistyki. Istotnym jest położenie akcentu na problematykę regionu i związków z naturą, jak w otwierającym katalog szkicu prof. Andrzeja Vincenza Góralszczyzna Europy.

W ramach nowotarskiego cyklu zostały wypracowane określone węzły tematyczne, do których ciągle wracamy i rozwijamy. Jednym z nich jest idea miejsc i "miast magicznych". I tak udało nam się w tym duchu pokazać: Zakopane Witkiewiczów (ojca i syna), polifoniczny Wiedeń - Klimta, Mahlera i Musila, Petersburg - Puszkina, Gogola, Dostojewskiego i awangardy rosyjskiej, Wrocław -jako miejsce narodzin (jedynego w swoim rodzaju w ówczesnym bloku sowieckim) ruchu artystycznego "Pomarańczowa Alternatywa", Kraków - Matejki i Kantora (w napięciu pomiędzy ideą świętości i awangardowej profanacji), czy artystyczną Kubę - z jej współczesną muzyką i dysydencką literaturą. Tematem najbardziej penetrowanym są związki literatury z malarstwem (Słowacki, Herbert, Herling-Grudziński, Kornhauser). Sięgamy również do muzyki jako inspiracji dla innych sztuk, jak w przypadku fenomenu malarsko-muzycznego Ćiurlionisa, czy związków z sztuką ogrodu Krzysztofa Pendereckiego. W cyklu przewija się idea dzieła totalnego, z odwołaniem zwłaszcza do awangardowych poszukiwań i osiągnięć Tadeusza Kantora, jako twórcy arcydzieła teatru XX wieku "Umarłej Klasy". Sławnego artystę pokazywaliśmy w MOK w różnych odsłonach - w korespondencji z Matejką i z Witkacym, w ujęciach syntetycznych i krytycznych, które często współgrały z osobistymi wspomnieniami i anegdotami.

Oczywiście nie sposób skomentować wszystkich tematów i ideowych wątków. W tak złożonym scenariuszu, kiedy gramy i słowem, i obrazem, i muzyką decydująca staje się zdolność zderzania i łączenia wielu języków sztuki. Czy nam się to do końca udaje - osądzają to sami uczestnicy. Wydaje mi się, że największy rezonans miało spotkanie poświęcone ks. Józefowi Tischnerowi, zarówno w warstwie ideowej, jak i artystycznej. Zmontowany specjalnie na użytek naszego seansu francuski film o wybitnym polskim filozofie, który w zasadniczych sekwencjach był kręcony w pobliskiej Łopusznej, uzyskał tutaj naturalną ekspresję i intymność. Chciałbym również wskazać na program o "Józefie Czapskim - świadku epoki" oraz na wystawę i dyskusję zat. "Nikifor uniwersalny", które były organizowane wspólnie z Galerią Jatki w Nowym Targu. Tutaj skorzystaliśmy z niepowtarzalnej szansy prezentacji dokumentów i obrazów. W pierwszym przypadku ze zbiorów prywatnych prof. Stanisława Rodzińskiego, kiedy eksponowana była paleta wraz z pędzlami wybitnego kolorysty oraz dedykowane przyjacielowi artysty listy i rysunki. W drugim przypadku z kolekcji warszawskiej galerii New Art Media, kiedy mogliśmy pokazać w sposób nowoczesny- multimedialny sztukę Nikifora, powszechnie kojarzoną z nurtem sztuki naiwnej.

Program ciągle się rozwija i wzbogaca o nowe impulsy i propozycje, ciągle też szukamy nowych sprzymierzeńców i współpartnerów, jak wspomniana Galeria Jatki, Związek Podhalan, a ostatnio przede wszystkim Stowarzyszenie "Drogami ks. Józefa Tischnera". Zapraszam przeto do lektury wybranych tekstów - impresji z odbywanych tutaj, w rytmie comiesięcznym, interdyscyplinarnych spotkań, które z radością projektuję i prowadzę. Za przyjacielską współpracę w realizacji cyklu oraz redakcję i opracowanie katalogu dziękuję Stanisławowi Krzakowi i Januszowi Słowakiewiczowi, zaś byłej i obecnej Dyrekcji MOK, p. Leszkowi Pustówce i p. Barbarze Pachniowskiej dziękuję za organizacyjny patronat nad programem.


Archiwum