XII Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego im. Jerzego Leca (2010)
Written by Administrator Monday, 18 January 2010 14:40
Nadesłane na konkurs zestawy przedstawiały wyrównany poziom, to znaczy, prócz kilku, nie było tu utworów ewidentnie słabych. Grzechem początkujących fraszkopisarzy i aforystów jest jednak często nadmierna aktualność przesłania poszczególnych tekstów, ich "lokalność", gdy Dostojni Patroni konkursu wpisywali w swoje myśli przesłanie ponadlokalne i ponadczasowe; drugi grzech to powtarzanie czyichś sądów dość banalnych i skłonność do "prawienia morałów"; jeszcze inny - to brak poczucia smaku (fraszka może być "pieprzna", lekko nieprzyzwoita, ale nie - niestosowna).
Prezentujemy zestawy, w których autorzy wystrzegli się powyżej wyliczonych błędów - mieli dobre pomysły, oryginalne poczucie humoru, ich konceptualizm bywał zaskakujący, często spokrewniony z paradoksem.
Do nich należy zwycięstwo w 2009 roku! Serdecznie gratulujemy.
Krzysztof Lisowski
Stanisław Jerzy Lec, pseud. literacki Stach, prawdziwe nazwisko baron Stanisław Jerzy de Tusch-Letz (ur. 6 marca1909 we Lwowie, zm. 7 maja1966 w Warszawie). Pochodził z uszlachconej rodziny żydowskiej, był synem barona Benona de Tusch-Letza i Adeli z domu Safrin. Uczęszczał do szkół we Lwowie i Wiedniu, maturę uzyskał w 1927 we Lwowie. Podjął studia na Uniwersytecie Jana Kazimierza, pierwszy rok - polonistykę, a następnie - prawo. Studia ukończył w 1933. W 1928 roku debiutował wierszem Wiosna.
W okresie międzywojennym związany z ruchem lewicowym. W latach 1939-1941 przebywał we Lwowie, gdzie kolaborował z sowieckim okupantem, wstępując do Związku Radzieckich Pisarzy Ukrainy. Z tego okresu pochodzi szereg jego utworów zgodnych z oczekiwaniami władz radzieckich, m.in. pierwszy polski wiersz o Stalinie, publikował także m.in. w "Czerwonym Sztandarze" teksty do propagandowych rysunków satyrycznych Franciszka Pareckiego. Potem więzień obozu hitlerowskiego we Lwowie na Janowskiej i w Tarnopolu; po ucieczce w PPR, GL i AL. Brał udział w walkach partyzanckich. Był uczestnikiem bitwy pod Rąblowem. W Ludowym WP otrzymał stopień majora. Attaché prasowy w Wiedniu w latach 1946-1950. Później na dwa lata wyemigrował do Izraela. W atmosferze sensacji powrócił do kraju w 1952 r., pozostawał do 1956 objęty zapisem cenzury. Potem publikował m.in. na łamach tygodnika "Świat".
Sięgając po formułę starożytnych sentencji, posługując się ostrym dowcipem, kalamburem, skrótem myślowym, Lec budował wyjątkowo trafny komentarz do współczesnych zjawisk społecznych. Autor tomów aforyzmów "Myśli nieuczesane" (1957) i "Myśli nieuczesane nowe" (1964), tłumaczonych na wiele języków.
Link: http://www.newsy.sadurski.com/Kabarety_Satyrycy_Komedie/0/32/2072/1/Fraszki_i_aforyzmy_nagrodzone/