Zofia Czubernat

Autor: Administrator wtorek, 12 stycznia 2010, godz: 19:16

Urodziła się w Rdzawdze 9 stycznia 1934 roku. Wychowała się w trudnych czasach i warunkach pośród jedenaściorga rodzeństwa.
Po zamążpójściu zamieszkała w Nowym Targu. Przynosząc mężowi obiad do kaflarni, w której pracował, zaciekawiła się,
a potem poznała warsztat ceramiczny i od tamtego czasu rozwijała swoje zainteresowania. Początkowo wykonywała przede wszystkim ceramiczne zabawki dla swoich dzieci. W 1969 roku Leon Jończyk
z Nowego Targu dostrzegł figurki Zofii Czubernat, zaintrygowała  go Jej pasja i namówił artystkę do prezentowania prac na wystawach
i udziału w konkursach amatorskiej twórczości plastycznej. W  1972 roku pani Zofia wstąpiła do Stowarzyszenia Twórców Ludowych.
W kwietniu 1976 roku Zofia Czubernat złożyła podpis na protokole z zebrania organizacyjnego Klubu Plastyka Nieprofesjonalnego przy Miejskim Ośrodku Kultury w Nowym Targu. Od tego momentu artystka była corocznym uczestnikiem  konkursu organizowanego przez MOK, w którym zdobywała nagrody i wyróżnienia.

Artystka tworzyła swe prace w glinie kaflarskiej, kruchej i trudnej, ale to nie przeszkadzało Jej w kształtowaniu niewielkich figurek okraszonych charakterem i wieloma  szczegółami. Były to głównie postaci o charakterze sakralnym. Z gliny i polewy ceramicznej wyłaniały się świątki: Chrystus Frasobliwy, Matka Boska Bolesna czy Ludźmierska , św. Barbara czy Św. Katarzyna. Figurki Zofia Czubernat modelowała rękami lub najprostszymi domowymi narzędziami takimi jak nóż, ozdabiała kilkoma kolorami polewy ceramicznej a następnie wypalała w piecu.

Czy dzieło sztuki może opowiadać o artyście, o jego twórcy? Czy może powiedzieć jakim był człowiekiem? Patrząc na figurki Zofii Czubernat wydaje się, że odpowiedź na to pytanie jest twierdząca. Patrząc na gliniane postacie świętych, aniołów czy też zwykłych ludzi można dostrzec wielkie "zamiłowanie" jakie posiadała autorka, prostotę środków wyrazu. Figurki te emanują dobrocią, a co najważniejsze widać w nich prawdę. Artystka opowiadała historię świętych oraz historię zwykłych ludzi, zajmujących się pracami dnia codziennego.

Wśród tematów Jej prac możemy napotkać chłopa z owcami
w zagrodzie czy mężczyzn rąbiących drewno w lesie. Tematem godnym utrwalenia stają się kobiety, które mielą zboże w żarnach, piorą za pomocą metalowej tarki ubrania lub chłop, który po pracy moczy nogi w miednicy. Zwykli ludzie są niemal tak ważni jak święci, potraktowani z równym pietyzmem i miłością. Twórczość Zofii Czubernat charakterem swych figurek wkracza w świat sztuki ludowej gdzie Święci i zwykli ludzie żyją w tych samych izbach, spotykają się na tym samym poziomie, są sobie bliscy. Podział jest wątły a czasem niezauważalny, widać tu pokorę wobec trudów świata, pewną naiwność ale i wiarę w Boga i w dobroć człowieka.

G.Wolski | MOK Nowy Targ